Page 42 - yunanca
P. 42

Σχήμα 7. Γαιοσκώληκες, α) Eudrilus eugeniae, β) Eisenia fetida


               Οι γαιοσκώληκες αναπτύσσονται καλύτερα με εύκολα μεταβολιζόμενη οργανική ύλη και μη

               αφομοιωμένους υδατάνθρακες, οι οποίοι υποστηρίζουν επίσης την αναπαραγωγή τους. Υπήρξε
               θετική  συσχέτιση  μεταξύ  της  περιεκτικότητας  των  αποβλήτων  σε  πτητικά  στερεά  και  της

               ανάπτυξης και αναπαραγωγής. Η ανάπτυξη των γαιοσκωλήκων επιβραδύνεται όταν η αναλογία
               C:N και η θερμοκρασία είναι υψηλές. Διαπιστώθηκε ότι η αύξηση της βιομάζας του E. fetida

               εξαρτάται από την πυκνότητα του πληθυσμού και τον τύπο της τροφής κατά τη διάρκεια της

               βερμοκομποστοποίησης [31, 32]. Επιστημονικές μελέτες αποκάλυψαν ότι ένας μεμονωμένος
               γαιοσκώληκας μπορεί να κερδίσει βιομάζα με υψηλότερο ρυθμό από εκείνους που εκτρέφονται

               σε ομάδες. Ορισμένες μελέτες ανέφεραν μείωση της βιομάζας των σκουληκιών σε ορισμένες
               περιπτώσεις  σε  σκουλήκια  που  εφοδιάζονταν  συνεχώς  με  τροφή  [33,  34].  Έτσι,  οι

               φυσικοχημικές  ή  θρεπτικές  ιδιότητες  των  αποβλήτων  μπορεί  να  σχετίζονται  με  τη
               θερμοκρασία,  το  pH  και  την  περιεκτικότητα  σε  υγρασία,  καθώς  και  με  την  ανάπτυξη  του

               γαιοσκώληκα.  Η  αλληλεπίδραση  μεταξύ  της  γευστικότητας  αυτών  των  φυσικοχημικών

               οργανικών αποβλήτων και της τροφικής δύναμης του γαιοσκώληκα σχετίζεται άμεσα με την
               αλληλεπίδραση αυτών των παραμέτρων και κατά συνέπεια επηρεάζει την ανάπτυξη και την

               αναπαραγωγή του γαιοσκώληκα.

               Οι γαιοσκώληκες προάγουν την ανάπτυξη "ευεργετικών αερόβιων βακτηρίων αποσύνθεσης"

               στα  οργανικά  απόβλητα  και  λειτουργούν  επίσης  ως  αλεστές,  θρυμματιστές,  χημικοί

               αποικοδομητές  και  βιολογικοί  διεγέρτες  των  αποβλήτων.  [35].  Ο  γαιοσκώληκας  φιλοξενεί
               εκατομμύρια αποικοδομητικά (βιοαποικοδομητικά) μικρόβια, υδρολυτικά ένζυμα και ορμόνες,

               τα οποία βοηθούν στην ταχεία αποσύνθεση της σύνθετης οργανικής ύλης σε βερμικό κομπόστ
               σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα  ενός-δύο  μηνών, σε σύγκριση με την παραδοσιακή

               μέθοδο κομποστοποίησης, η οποία διαρκεί περίπου πέντε μήνες.


                                                                                                        34
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47