Page 72 - yunanca

8. ΔΗΜΙΟΥΡΓIΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟY ΣΥΣΤHΜΑΤΟΣ
ΟΡΓΑΝΙΚVΝ ΑΠΟΒΛHΤΩΝ

ΣYΣΤΗΜΑ ΣΥΛΛΟΓHΣ

Στις αστικές περιοχές παράγονται τεράστιες ποσότητες στερεών αποβλήτων. Η μέση παραγωγή

στερεών αποβλήτων είναι 0,6 kg ανά άτομο την ημέρα. Μια ματιά στη σύνθεση των στερεών
αποβλήτων από πόλεις σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος δείχνει ότι τα εύκολα

βιοαποικοδομήσιμα κλάσματα κυμαίνονται από 44% έως 87% κατά βάρος. Τα επίπεδα

αστικοποίησης και εκσυγχρονισμού έχουν βαθύτατο αντίκτυπο στην παραγωγή και τη σύνθεση
των αστικών απορριμμάτων- ωστόσο, ορισμένες γενικές τάσεις, όπως η υψηλή περιεκτικότητα

σε οργανική ύλη (50-90%), προσφέρουν την ευκαιρία για χρήση μέσω διαδικασιών
κομποστοποίησης. Το ρεύμα των αποβλήτων δεν είναι μια ομοιογενής μάζα, αλλά ένας

συνδυασμός διαφορετικών υλικών (οργανικό υλικό, πλαστικό, μέταλλο, κλωστοϋφαντουργικά

προϊόντα κ.λπ.) που μπορούν να αντιμετωπιστούν με διαφορετικούς τρόπους για τη
μεγιστοποίηση της ανάκτησης. Το κλάσμα των οργανικών αποβλήτων παραμένει το

μεγαλύτερο κλάσμα προς ανάκτηση [54]. Συνήθεις μορφές στερεών αποβλήτων,
Στερεά απόβλητα: οικιακά απόβλητα και απόβλητα της αγοράς, απόβλητα τροφίμων,

συμπεριλαμβανομένων των φλούδων λαχανικών και φρούτων, τέφρα ξυλάνθρακα.

Περιλαμβάνονται επίσης τα απόβλητα από ιδρύματα και εμπορικά κέντρα.
Κηπευτικά και γεωργικά απόβλητα: απορρίμματα κήπων, απορρίμματα φύλλων, κομμένο

γρασίδι, κλαδέματα δέντρων, ζιζάνια, κοπριά ζώων, υπολείμματα καλλιεργειών, απόβλητα από
δημόσια πάρκα κ.λπ. Κοπριά: πουλερικά, χοίροι, αγελάδες.

Αγροβιομηχανικά απόβλητα: απόβλητα που παράγονται από σφαγεία, ζυθοποιεία,
μεταποιητικές και αγροτικές βιομηχανίες

Ιλύς και βιοστερεά: ανθρώπινα περιττώματα από σηπτικές δεξαμενές και εγκαταστάσεις

επεξεργασίας.
Υπάρχουν πολλές προσεγγίσεις για τη διαχείριση των αποβλήτων (Σχήμα 9). Η διαχείριση των

στερεών αποβλήτων γίνεται γενικά μέσω της υγειονομικής ταφής, της αποτέφρωσης και της
ανακύκλωσης ή της επαναχρησιμοποίησης. Όμως στις αναπτυσσόμενες χώρες, οι κατάλληλα

σχεδιασμένοι χώροι υγειονομικής ταφής είναι ασυνήθιστοι και το κόστος της σύγχρονης

αποτέφρωσης είναι δυσβάσταχτο. Ως εκ τούτου, η πιο συνηθισμένη μέθοδος διάθεσης
αποβλήτων είναι κάποια μορφή υγειονομικής ταφής, η οποία περιλαμβάνει παραλλαγές όπως

η ανεξέλεγκτη απόρριψη σε ακαθόριστες περιοχές, η συλλογή και διάθεση σε μη
διαχειριζόμενες ανοικτές χωματερές και η συλλογή/διάθεση σε ελεγχόμενους χώρους

υγειονομικής ταφής.

64