Page 70 - flemenkce

inkomenslanden opslokken omdat ze weinig kostendekkend zijn. De ironie wil dat

afvalverwijderingskosten kunnen worden verlaagd door compostering, mits goed gepland.
Maar wat een logische win-winsituatie lijkt voor gemeenteambtenaren en boeren, is zelden de

realiteit in ontwikkelingslanden. Dit is te wijten aan verschillende factoren zoals een gebrek aan
betaalbare apparatuur, een gebrek aan technisch personeel, frequente mechanische defecten en

financiële beperkingen. In de jaren 1990 ontwikkelden zich kleine en middelgrote,
gedecentraliseerde initiatieven op basis van compostering. De overgang van gecentraliseerde

naar gedecentraliseerde composteringsbenaderingen wordt echter vaak verder bemoeilijkt door

het gebrek aan sectoroverschrijdende planning (afval/planning/landbouw) in het afvalbeheer.
Het falen van kleinschalige gedecentraliseerde benaderingen om uitgebreide overheidssteun te

krijgen op nationaal niveau heeft het succes van studies die in dit kader zijn uitgevoerd beperkt.
Verreweg de beste composteringsopties zijn die welke gedecentraliseerd zijn en organisch afval

zo dicht mogelijk bij de bron gebruiken. Gedecentraliseerde on-site (voor commercieel

organisch afval) en on-site (voor huishoudelijk organisch afval) zijn de
voorkeursinterventieniveaus, waarbij voor elke interventie de juiste technologie op de juiste

schaal nodig is. In wezen draait de primaire functie om het verkrijgen van voedingsstoffen.
Recycling van organisch materiaal van afval naar de bodem op de meest efficiënte en effectieve

manier; vandaar de prioriteit voor achtertuincompostering (thuis) en gedecentraliseerde

(gemeenschaps) benaderingen. Gecentraliseerde gemeentelijke benaderingen hebben geen
goede staat van dienst en potentiële schaalvoordelen zijn niet gerealiseerd vanwege

operationele en marketingbeperkingen.
Als gevolg hiervan is het noodzakelijk om kleinschalige en regionale afvalbeheerstrategieën

met beperkte capaciteit te implementeren als basis voor het opzetten van effectieve
afvalbeheersystemen. Het inzamelen en recyclen van organisch afval door elke boerderij zelf

of door een cluster (netwerk) van een bepaald aantal boerderijen die samenkomen, zou een

correcte en beheersbare aanpak zijn. In stedelijke gebieden kan het opzetten van kleine
inzamelcentra (in elke straat of buurt) door gemeenten om organisch afval aan de bron te

scheiden een haalbare oplossing zijn (Afbeelding 10 en 11).

62