Page 67 - flemenkce
P. 67

8. HET OPZETTEN VAN EEN EFFECTIEF
               INZAMELINGSSYSTEEM VOOR ORGANISCH AFVAL

               INZAMELSYSTEEM

               In stedelijke gebieden worden enorme hoeveelheden vast afval geproduceerd. De gemiddelde

               productie van vast afval is 0,6 kg per persoon per dag. Een blik op de samenstelling van vast

               afval  uit  steden  in  lage-  en  middeninkomenslanden  laat  zien  dat  gemakkelijk  biologisch
               afbreekbare fracties variëren van 44 tot 87 gewichtsprocent. De mate van verstedelijking en

               modernisering heeft een grote invloed op de productie en samenstelling van gemeentelijk afval;
               maar  sommige  algemene  trends,  zoals  een  hoog  gehalte  aan  organisch  materiaal  (50-90

               procent), bieden mogelijkheden voor gebruik via composteringsprocessen. De afvalstroom is
               geen homogene massa, maar een combinatie van verschillende materialen (organisch materiaal,

               plastic, metaal, textiel, enz.) die op verschillende manieren verwerkt kunnen worden om het

               hergebruik te maximaliseren. De organische afvalfractie blijft de grootste fractie die kan worden
               teruggewonnen [54]. Veel voorkomende vormen van vast afval;

               Vast  afval:  huisvuil  en  marktafval,  voedselafval  inclusief  groente-  en  fruitschillen,
               houtskoolas. Hieronder valt ook afval van instellingen en commerciële centra.

               Tuinbouw- en landbouwafval: tuinafval, bladafval, gemaaid gras, snoeihout, onkruid, dierlijke

               mest, gewasresten, afval van openbare parken enz. Mest: pluimvee, varkens, koeien.
               Agro-industrieel afval: afval van slachthuizen, brouwerijen, verwerkende en agro-industrieën

               Slib en bio-vaste stoffen: menselijke fecaliën uit septische tanks en zuiveringsinstallaties.
               Er zijn veel verschillende manieren om afval te beheren (Afbeelding 9). Vast afval wordt over

               het  algemeen  beheerd  door  storten,  verbranden  en  recyclen  of  hergebruiken.  Maar  in

               ontwikkelingslanden  zijn  goed  ontworpen  stortplaatsen  zeldzaam  en  zijn  de  kosten  van
               moderne  verbranding  onbetaalbaar.  Daarom  is  de  meest  voorkomende  methode  van

               afvalverwijdering  een  vorm  van  storten,  met  varianten als  ongecontroleerd  storten  in  niet-
               afgebakende  gebieden,  inzameling  en  verwijdering  op  onbeheerde  open  stortplaatsen  en

               inzameling/verwijdering  op  gecontroleerde  stortplaatsen.  Het  komt  vaak  voor  dat
               vuilnismannen van deur tot deur gaan of prullenbakken vullen om droog recyclebaar materiaal

               in te zamelen. Deze inzamelaars zijn echter meer geïnteresseerd in anorganische recyclebare

               materialen zoals plastic en glas, maar niet in organisch afval. Agenda 21, aangenomen in Rio
               in 1992, stelt dat milieuverantwoord afvalbeheer veiliger verwijdering of terugwinning van


                                                                                                        59
   62   63   64   65   66   67   68   69   70   71   72