Page 51 - yunanca
P. 51
Η άρδευση σχετίζεται με τη θερμοκρασία, οπότε αυτή μπορεί επίσης να ελεγχθεί κάπως με το
πότισμα/ραντισμό. Ο σωρός δεν πρέπει να διατηρείται κάτω από 10 βαθμούς, αν είναι δυνατόν,
ούτε πάνω από 25 ή 30 βαθμούς για τα περισσότερα είδη. Αν υπερβούμε πολύ αυτές τις τιμές,
προς τα κάτω ή προς τα πάνω, κινδυνεύουν να πεθάνουν.
4.1.2. Θερμοκρασία: Η δραστηριότητα, ο μεταβολισμός, η ανάπτυξη, η αναπνοή και η
αναπαραγωγή του γαιοσκώληκα επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τη θερμοκρασία. Η
θερμοκρασία για τη σταθερή ανάπτυξη του πληθυσμού του γαιοσκώληκα δεν πρέπει να
υπερβαίνει τους 25°C. Αν και τα κουκούλια του E. fetida επιβιώνουν σε παρατεταμένες
περιόδους βαθιάς ψύξης και παραμένουν βιώσιμα, δεν αναπαράγονται και δεν καταναλώνουν
επαρκή τροφή σε μονοψήφιες θερμοκρασίες. Γενικά θεωρείται απαραίτητο να διατηρούνται οι
θερμοκρασίες κατά προτίμηση στους 15°C για την αποτελεσματικότητα της
βερμοκομποστοποίησης και στους 20°C για αποτελεσματικές αναπαραγωγικές εργασίες
βερμοκαλλιέργειας. Θερμοκρασίες άνω των 35°C θα αναγκάσουν τα σκουλήκια να
εγκαταλείψουν την περιοχή ή αν δεν μπορούν να φύγουν, θα πεθάνουν γρήγορα. Η βακτηριακή
δραστηριότητα εξαρτάται επίσης σε μεγάλο βαθμό από τη θερμοκρασία, καθώς
πολλαπλασιάζεται κατά δύο ανά κάθε αύξηση της θερμοκρασίας κατά 10°C και είναι αρκετά
ενεργή γύρω στους 15-30°C.
4.1.3. Αερισμός: Οι γαιοσκώληκες αναπνέουν οξυγόνο και δεν μπορούν να επιβιώσουν σε
αναερόβιες συνθήκες. Λειτουργούν καλύτερα όταν το υλικό του κομπόστ είναι πορώδες και
καλά αεριζόμενο. Οι γαιοσκώληκες βοηθούν και οι ίδιοι τον εαυτό τους αερίζοντας το
υπόστρωμά τους με την κίνησή τους μέσα σε αυτό. Έχει αναφερθεί ότι τα E. fetida
μεταναστεύουν σε μεγάλους αριθμούς από υποστρώματα με νερό κορεσμένο σε οξυγόνο ή στα
οποία έχει συσσωρευτεί διοξείδιο του άνθρακα ή υδρόθειο.
4.1.4. Τιμή pH: Η τιμή του pH είναι επίσης ένας από τους σημαντικούς παράγοντες που
επηρεάζουν τη διαδικασία της βερμικοποστοποίησης. Τα επιγενή σκουλήκια μπορούν να
επιβιώσουν σε ένα εύρος pH 5-9. Το pH των κρεβατιών σκουληκιών τείνει να μειώνεται με την
πάροδο του χρόνου. Εάν η πηγή τροφής/στρώμα είναι αλκαλική, τότε το pH του στρώματος
πέφτει σε ουδέτερο ή ελαφρώς αλκαλικό και εάν η πηγή τροφής είναι όξινη, τότε το pH του
στρώματος μπορεί να πέσει πολύ κάτω από το 7. Το pH μπορεί να ρυθμιστεί προς τα πάνω με
την προσθήκη ανθρακικού ασβεστίου ή μπορεί να εισαχθεί στο μείγμα βρύα τύρφης για τη
ρύθμιση του pH προς τα κάτω. Αν και οι μικροοργανισμοί που είναι ενεργοί στη
βερμικοποστοποίηση μπορούν να διατηρήσουν τη δραστηριότητά τους ακόμη και σε
43